Oudhollandse tegel uit Makkum

Met oudhollandse tegels (ook wel: “witjes” of tegeltableaus) worden de witgeglazuurde wandtegels bedoeld van ca 13×13 cm, die in de 17e eeuw veelvuldig in de Nederlandse interieurs werden verwerkt. De tegels met (blauwe) decoratie werden gebruikt als plint langs vloeren, als lambriseringen in gangen en trappenhuizen, en als haardstenen.

De oorsprong van deze tegels ligt in het Nabije Oosten. Rond 1600 ontstaan overal in Europa, ook in Nederland bloeiende industrieën, die tegels produceren met een eigen stijl. De decoraties hebben vaak een thema. De tegels en tableaus werden ook geëxporteerd, onder andere naar Lissabon, Algiers en Istanboel.

De Delfts blauwe aardewerktegels worden niet alleen gemaakt in Delft door Aardewerkfabriek De Porceleyne Fles, maar ook onder meer in Makkum door Koninklijke Tichelaar Makkum en in Harlingen door de Harlinger Aardewerk- en Tegelfabriek. Plateelschilder Cornelis produceert en verkoopt zijn “witjes” als Groninger aardewerk.

De Delftenaar Jan Schouten was verzamelaar van Hollandse tegels. In 1920 is zijn verzameling toegevoegd aan de collectie van het Museum Lambert van Meerten.